Biliyorum
beni hiç sevmeyeceksin, hiç anlamayacaksın ne yaşadığımı. Üzüleceksin yalnızca
benim için, için acıyacak çektiğim acılar karşısında bazen "keşke
sevebilseydim" diyeceksin. Ama hiç gelmeyeceksin. Hiç dindirmeyeceksin
acılarımı, bunların bu kadar farkındayken hala senin için ağlıyor olmam ne
kadar saçma ne kadar anlamsız değil mi? Biliyorum, aslında gördüğün kadar
mantıksız bi insan değilim, istediğimde düşünebiliyorum işte gördüğün gibi. Ama
her seferinde sana olan aşkım ağır basıyor, ele geçiriyor beni ve sarıyor tüm
benliğimi. Canımı yakıyor fazlasıyla. İnan ben de kurtulmak istiyorum bazen,
her şeyi atıp kendim olmak. Senden uzaklaşmak seni sevmekten vazgeçmek. Ben de
istiyorum acılarım son bulsun, mutlu olayım, yüzüm gülsün... Ama sen girdin ya hayatıma
bir kere aldın ya beni benden ben de toparlanamıyorum bir daha. İnsan hayatı
boyunca bir kez aşık olurmuş, ben de bunu yaşadım ve bir daha nasip olmayacak
biliyorum. Artık sadece duamdasın, yapabileceğim tek bir şey bile yok. Sen
benim eksik yanımsın artık hiç tamamlanmayacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder